عوارض باروری با لقاح خارجی
ایسنا: عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا گفت: یکی از روش‌های کمک باروری برای درمان ناباروری لقاح خارجی رحمی در شرایطی مشابه با رحم مادر است که در نهایت به انتقال جنین شکل گرفته در دستگاه انکوباتور به داخل رحم مادر ختم می‌شود. دکتر ژاله طاهری، فوق تخصص نازایی با بیان اینکه انجام لقاح خارج رحمی و انتقال جنین، عملی پرهزینه و اضطراب‌آور است، گفت: پیش از انجام این عمل تمامی مشاوره‌های لازم توسط تیم پزشکی، اعم از متخصص زنان، ناباروری، جنین شناسی، آندرولوژی و ... به زوجین داده می‌شود و پس از آنکه بیمار از تمام مراحل آگاه شود، یقینا دلشوره و اضطراب وی کاهش یافته و عمل انتقال جنین در شرایط مناسب‌تری انجام می‌شود.
طاهری ضمن اشاره به درمان ناباروری به روش لقاح خارج رحمی (IVF) و اینکه به غیر از مشاوره‌های پیش از عمل، مراحل پیش درآمدی نیز وجود دارد، تصریح کرد: برای انجام لقاح خارج رحمی و در نهایت انتقال جنین باید در یک دوره حدود دو ماهه انواعی از داروهای تحریک تخمک‌گذاری توسط متقاضی عمل مصرف شود و طی انجام سونوگرافی‌های متوالی از روند و رشد تعداد مناسب تخمک در تخمدان اطمینان حاصل گردد.
این فوق تخصص نازایی ضمن تشریح عوارض بارداری چندقلویی در خصوص نوزادان ادامه داد: ممکن است نوزادان دچار کمبود اکسیژن شده و در ICU ویژه نوزادان بستری شود که در برخی موارد با معلولیت‌های دائمی همراه می‌شود که در اینصورت مشکلات و هزینه‌های بسیاری را برای خانواده و نظام سلامت در پی خواهد داشت.
طاهری ضمن اشاره به اینکه حاملگی چندقلویی عوارض متعددی را هم برای مادر و
هم برای نوزاد به دنبال دارد، ادامه داد: احتمال مسمومیت و فشار خون
حاملگی، زایمان زودرس، سزارین، خونریزی‌های بعد از زایمان، پرکاری تیروئید،
دیابت و مقاومت به انسولین و ... در مادر طی اینگونه بارداری بالا می‌رود و
حتی در مواردی افزایش مایع دور جنین اجازه تنفس راحت را به مادر نمی‌دهد و
به عبارتی همه چیز مختل می‌شود که در اینصورت مادر به مراقبت‌های ویژه و
بستری طولانی مدت در منزل و مراکز پزشکی نیاز دارد.
وی در خصوص کاهش خطرات احتمالی بارداری چند قلویی افزود: بسته به شرایط بیمار خصوصا سن مادر تعداد کمتری جنین به داخل رحم انتقال می‌یابد تا احتمال حاملگی چند قلویی کاهش یابد یا هنگامی که جنین‌ها از دو قل بیشتر شود، در ماه‌های اولیه بارداری با استفاده از تجهیزات و روش‌های اختصاصی امکان حذف یک یا چند جنین وجود دارد که این روش نیز ممکن است مسائل خاص خود را به همراه داشته باشد.
دکتر محمدرضا صادقی، جنین شناس و مسئول بخش جنین شناسی و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا نیز درباره لقاح خارج رحمی گفت: روندی که در خارج از رحم مادر طی می‌شود، در واقع الگویی از مراحلی است که در داخل رحم طی می‌شود و در نهایت مرحله انتقال جنین، مرحله بسیار مهمی است که برآیند عملکرد متخصصان زنان و جنین شناس با انتقال تعداد مناسب جنین با کیفیت به داخل رحم است که به سرانجام می‌رسد.
این عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا، ضمن اشاره به پیشرفت تجهیزات و فناوری‌های بخش جنین شناسی تاکید کرد: امروزه امکان نگهداری جنین در شرایطی کاملا مطابق با رحم مادر فراهم شده است، به گونه‌ای که از هر نظر همچون دما، رطوبت، شرایط محیط کشت و غلظت گازهای مختلف و تمام پارامترهایی که در داخل رحم مادر وجود دارند، شبیه‌سازی شده و جنین در محیط‌های کشت مغذی برای انجام روند تکاملی خود نگهداری می‌شود.
صادقی افزود: امروزه امکان نگهداری جنین حداکثر تا 6 روز در خارج از رحم مادر در این مرکز و سایر مراکز دنیا وجود دارد، یعنی مرحله‌ای که جنین از لایه زونا اطراف آن خارج شده و با انتقال به داخل رحم سریعا به جداره رحم متصل شده و جفت تشکیل می‌شود. بنابراین با توجه به پیشرفت که هر روزه در این زمینه صورت می‌گیرد، درصد موفقیت نیز بالاتر می‌رود.
مسئول بخش جنین شناسی مرکز درمان ناباروری ابن سینا، با اشاره به اینکه دریافت 10 تا 15 تخمک جهت انجام لقاح خارج رحمی تعداد مناسبی است، گفت: استاندارد یک مرکز خوب در زمینه لقاح آزمایشگاهی، آن است که در صورت نرمال بودن وضعیت اسپرم و تخمک حدود 75 درصد تخمک‌های دریافتی بارور شوند، یعنی به طور مثال اگر 10 تخمک وجود دارد، باید 7 تا 8 جنین تشکیل شود.
صادقی همچنین با تاکید بر اینکه یکی از عوارض جدی درمان ناباروری به روش لقاح خارج رحمی، حاملگی چند قلویی است که به علت گنجایش محدود رحم، عوارض و مشکلات بسیاری ایجاد می‌کند، افزود: دنیا به سمتی در حال حرکت است که در مرحله انتقال جنین، تنها یک جنین منتقل کند و در واقع همان روند بارداری طبیعی طی می‌شود تا از بارداری‌های چند قلویی و عوارض بعدی آن جلوگیری شود.
صادقی، در ادامه افزود: چنانچه زوجین از تیم تخصصی درمان ناباروری خواهان انتقال تعداد بیشتری جنین به رحم باشند، باید ایشان را از امکان فریز جنین آگاه کرد و به آنها گفته شود که به جای انتقال جنین بیشتر، می‌توان در فواصل زمانی و سیکل‌های بعدی از جنین‌های فریز شده استفاده کنند که در بسیاری از موارد شانس موفقیت انتقال جنین‌های فریز به علت پذیرندگی بالای رحم بسیار بیشتر از سیکل‌های قبلی آنها خواهد بود.
منبع : ahleiran.ir